Politikanet tane te "varfer"

nga Musafir 2008-05-03, 18:42

Ashtu si të gjithë dosjet e krimit ekonomik e njerëzor, që mbyllen pa u hapur fare edhe dosjet e pasurive të zyrtarëve e të politikanëve, kanë afro 17 vjet që shoqërohen me demagogji dhe falsitet, me mashtrime dhe fshehje. Edhe pse klasa politiko-qeverisëse e këtij vendi jeton në luks, edhe pse deputetë, ministra, politikanë, drejtorë të lartë doganash, arsimi, rrugësh, tenderash, bordesh, kompanish e agjensish shtetërore, kanë përfitime financiare nga ”100 burime” legale e ilegale, pra korruptive, edhe pse kanë llogari bankare,prona të patundëshme e deri në kompelkse fshtarash turistikë, vazhdojn të mos i deklarojnë këto pasuri, duke pasqyruar në deklaratat e tyre perosnale e familjare, vetëm rrogën mujore, vetëm ndonjë honorar të vogël, vetëm ndonjë kursim ”qindarkash” nga udhëtimet jashtë vendit, vetëm ndonjë veturë me llamarina të kalbura e vetmë ndonjë dhomë e guzhinë të vjehrrës, apo ndonjë kredi bankare që sipas tyre ”e shlyejnë duke hequr bukën e gojës”. Në fakt, realiteti është ndryshe dhe kjo ia bënë ”MU”, mbasi politikanë e qeveritarë, madje pasuri të mëdah kanë edhe ata ”minjtë e vegjël” të zyrave të shtetit deri në komunat e largëta ku ndahen vetëm çertifikata. Këta që na drejtojnë në qeverisje, në shtet e në politikë, kanë shumë pasuri, të cilat i kanë vendosur me korrupsion. Madje kanë aq shumë, sa ua kalojnë edhe biznesmenëve 100 vjeçarë në perëndim. Zyrtarë dhe politikanë të varfër... në letra Përderisa shteti ka ngritur një institucion për verifikimin e pasurive të tundëshme e të patundëshme të zyratarëve dhe politikanëve, do të thotë që ata kanë pasuri. Po si i kanë vendosur këto pasuri? Natyrisht jo me ”kazëm” e ”lopatë”, as me bordero. Nëse i referohesh vitit 1992, kur shumica e tyre janë futur në politikë, rezulton se kanë qënë me çorape pambuk 55 lekëshe, me këpucë 700 lekëshe, me xhaketa kanavace, me golfa leshi e pantallona doku 280 lekësh, me shtpi dhomë e guzhinë, me banim në dhoma konviktesh e pupulite në lagjet periferike të Tiranës, apo të rretheve. Ndërsa vetëm pas 1, 2, 3 e 17 vjet pushteti dhe pjesëmarrje në politikë, ata rezultojnë të jenë milirderë, me makina luksoze edhe për bebet e fëmijëve, me vila verore e dimërore, me troje dhjetra hektarësh, me shtpi luksoze në qendër të kryeqytetit, me firma ndërtimi, me bisnese në nivel fabrikash e deri me qenë të cilëve u kanë siguruar edhe dhoma gjumi, edhe dado, edhe mjekë ”familjeje”, madje edhe punonjës zbavitjeje. Mirëpo këto pasuri edhe nuk deklarohen të plota dhe realisht edhe nuk verifikohen ”fije më fije”. Nëse i rikthehemi konologjisë së procesit të verifikimit, konstatojmë vështirësi, por edhe burokraci, edhe procedura fiktive, edhe tendeca mbulimi të këtyre pasurive. Kjo ka ndodhur dhe po vazhdon të ndodh. Janë vendosur disa gjoba simbolike për ata zyrtarë e politikanë që mashtrojnë në deklaratat e pasurive, por që shuma e këtyre gjobave është e barabartë me një vlerën e një kollareje, apo të një loje bilardoje që ata bëjën për ”sport”.